Yasamak Değil- Beni Bu Telaş Öldürecek
O telaşla, bırakın Paris yolunda ılık rüzgarlarla taratmayı saçlarımızı , sevdiğimizle doyasıya bir sohbet bile edemedik biz…
Gözümüz saatte söyleştik hep, koşuşur gibi seviştik, yarışır gibi çalıştık,.Hep yetişecek bir yerler vardı, aranacak adamlar , yapılacak işler…
Bir sonraki günün telaşı, bir öncekinin terine bulaştı; başkalarının hayatı ,bizimkini aştı.
Kör karanlıkta çalar saat yerine , kuşluk vakti, kızarmış ekmek kokusu veya yavuklu busesi ile uyanma düşlerini ha babam erteledik.
20 li yaşlardayken 30 lara kurduk saatin alarmını . 30 larımızda 40 lara , belki sonra 50 lere …
Lakin öyle yanlış kurgulanmış ki hayat, kuşlukta uyanma fırsatını sunduğunda size, artık uyku girmez oluyor gözlerinize …
Doyasıya söyleşmek , telaşsız sevişmek için bol zamana kavuştuğumuzda , söylenecek, sevişecek kimsecikler kalmıyor yanımızda …
Özenle yarına sakladığımız bir sarı lira gibi ömrümüz ; vakti gelip sandıktan çıkardığımızda birde bakıyorsunuz ki, tedavülden kalkmış…..
Can DÜNDAR
16.06.1999
Anasayfa 
